Soljanka (ros. солянка) to typowa zupa na jednodaniowy obiad. Słodko-kwaśna, sycąca, bardzo popularna w Rosji, Białorusi i Ukrainie. Również na Podlasiu, które obecnie leży na wschodnich rubieżach Polski, ale kiedyś było położone na zachodzie Kresów. Stąd wiele potraw jest podobnych do tych, które można napotkać za wschodnią granicą, zwłaszcza, że przez długie lata tereny te należały do zaboru rosyjskiego.
Soljanka uchodziła kiedyś za potrawę wiejskiej biedoty. Tak jak kawior, czyli rybia ikra, którą w beczkach wystawiano przed cerkwiami, żeby biedni mogli się pożywić. Dopiero armia napoleońska zabrała kawior do Francji i via Paryż stał się kulinarnym rarytasem. Nazwa soljanka pochodzi od rosyjskiego słowa село, czyli wieś, wioska. W dawnych czasach przygotowywano ją >>> na zalewie rybnej, dopiero później zaczęto robić mięsną soljankę. Jest też grzybowa wersja tej zupy.
Oliwki i kapary w zupie to nie wynalazek czasów nam współczesnych. Są obecne w kuchni rosyjskiej od czasów Piotra I Wielkiego, który przywiózł je z jednej z podróży po Europie, podczas których szukał inspiracji do modernizacji Rosji.
Poniżej przepis na mięsną wersję soljanki.